Çocuğa fiziksel şiddet ve cinsel istismar suç sayılıyor. Ama çocukların ruhsal sağlığı ihmal ediliyor. Sanılanın aksine çocuğu takdir etmemek, ihmal etmek, yeterince sevmemekte suçtur. Anne ve babanın çocuğun gelişimindeki rolü hakkında Kohut ve Melanie Klein’in söylediklerine bir bakalım:
Kohut, çocuğun mükemmeliyetini “kendilik nesnesi “ denilen ve çoğu zaman annenin temsil ettiği nesnenin gözlerinde görmek istediğini ve beğenme ihtiyacının böyle karşılanacağını söylemektedir. Eğer bu dönem beklendiği gibi gelişmezse narsisizm gibi kişilik bozuklukları meydana geleceğini söylemektedir. Ayrıca; çocuğun gelişiminin, anne ve babasına bağlı olarak gelişeceğini söylemektedir. Anne ve baba; çocuk ile emin, sakin ve destekleyici ilişki kurduğunda çocuğun gelişimi bakımından iyi ve sağlıklı bir temel oluşmaktadır.
Çocuğun küçük yaşlarda aynalanması çok önemlidir. Aynalama, büyümekte olan bir çocuk için anne babanın ona mükemmel ve eşsiz olduğunu hissini yansıtabilmesidir. Aynalama sağlıklı olarak uygulandığında, çocuğun benlik duygusu (özgüveni) ve çocuğun kendi kendini onaylaması (kendilik değerini) desteklemektedir. Ayrıca, anne aynalama görevini yeterli yapamazsa, çocuk tutarlılık göstermeyen sayısız kendilik çekirdeklerini birleştirip “ saygı ve gurura” sahip tek bir kendilik oluşturmayı başaramaz. Sonuçta ortaya kendisini gideremeyen bir “boşluk- eksiklik hissi” ile tanımlayan kendilik ortaya çıkar.
Kohut’a göre; anne ve babanın, yetersiz ve eksik empati ve ruhsal destek vermesi çocuğun erken çocukluk döneminde benlik gelişime zarar vermektedir. Empati eksikliği ne kadar büyükse, benlik gelişiminde neden olduğu hasar ve zarar o kadar büyük olmaktadır.
Kohut’a göre kendilik- nesne ilişkisi ihtiyacı çocukluk döneminde son ermemekte, aksine tüm yaşam boyunca devam etmektedir. Çocuğun yaşamında önem taşıyan kişilerden oluşan kendilik nesneleri çocuğun kaygısının yatıştırılması ve bu kaygı düzeyinde olumlu-olumsuz birçok unsuru içerisinde barındırmaktadır. Anne ve baba tutumu, çocuğun ruh halinde direk olarak olumlu ve olumsuz ivme kazandırmaktadır.
Melanie Klein’in nesne ilişkileri ekolüne göre, çocuk nesneyi iyi ve kötü olarak ikiye ayırmaktadır. Bu yüzden anne ve babanın rolü çocuk gelişiminde çok önemlidir. Reddedici, esirgeyen ve ihtiyaçları karşılamayan anne ve baba çocuk için kötü benliği yansıtmaktadır. Kabullenici, ihtiyaçları karşılayan ve istediğinde ulaşabileceği anne çocuk iyi benliği yansıtmaktadır. Melanie Klein; çocuk ile iyi ilişkiler kurulduğunda, ihtiyaçları karşılandığında ileriki dönemlerinde yaşayabileceği herhangi bir tramvayı kolaylıkla atlatabileceğine değinmektedir. Annenin ve babanın bebeğe karşı tavrı benliğin temelidir. Benliğin temelinin kuvvetli olmaması kişinin ileriki ve bulunduğu andaki yaşantısı için oldukça kötü etkiler yaratmaktadır.
Kohut’un ve Melanie Klein’in söylediklerinin özetlersek, çocuğun anne ve baba ile kurduğu ilişki huzurun ya da problemlerin başlangıcı oluyor. Anne ve baba, çocuğu ile iyi ilişkiler kuramazsa; onu yeterince sevmezse, ihtiyaçlarını karşılamazsa özgüveni düşük bireyler oluşuyor. Bu bireylerin kendine saygıları da maalesef olmuyor.
Etrafıma baktığımda anne ve babasını mutlu etmek, onların beğenisi kazanabilmek için sevmediği sporlar kurslarına, dans kurslarına, müzik kurslarına giden; kendini hiçe sayarak akademik başarı elde etmeye çalışan birçok çocuk görüyorum. Anne ve babasının sevgisini kazanmak için bu kadar bedel ödemek bir çocuk için çok fazla..
En son çocuğunuza ne zaman seni seviyorum dediniz? En son ne zaman çocuğunuza seninle gurur duyuyorum dediniz? En son ne zaman takdir ettiniz? En son ne zaman çocuğunuza iyi ki bizim çocuğumuzsun dediniz? Ya da sorumu söyle değiştireyim: Çocuğunuza hiç, iyi ki bizim çocuğumuzsun dediniz mi? Çocuğun ihtiyacının iyi bir okula gitmekle, 3 öğün yemek yemekle, hafta sonu kendini geliştirebileceği kurslara gitmekle karşılanamayacağını hatırlatırım. Çocuğunuz ona baktığında kendisine karşı gözlerinizde ışıltı göremezse ve sizden yeterli sevgi alamazsa bu duygusal şiddettir! Ve duygusal şiddete maruz kalmış çocuklar hep yaralıdır.
Saygı ve Sevgilerimle,
Uzman Klinik Psikolog Uzman Diyetisyen Merve Öz
Yorum Yap